Laatste dagen in Nyalenda

Lieve vrienden en familie,

Dank jullie wel voor al jullie e-mailtjes, SMS-jes en voor de donaties. Jullie hebben inmiddels 12 fietsen gedoneerd wat geweldig is en we kunnen weer wat families helpen. Zodra we voor iedere child counselor een fiets kunnen kopen zullen we een groepfoto maken en deze naar jullie emailen. Mijn collega’s zijn laaiend enthousiast en erg dankbaar.

We hebben deze maand 2 families en 1 jonge man kunnen helpen met het starten van een eigen zaak.
1.Lilian Atieno Onyango (33jr) met haar gehandicapte echtgenoot en 5 kinderen. Lilian is ziek en krijgt nu medicatie. Er was geen geld voor 3 maaltijden per dag en voor schoolgeld. Ze heeft dankzij jullie donaties 14.000 Ksh ontvangen voor voedsel (3 maanden) en voor het starten van een eigen zaak. Ze verkoopt nu vis, eieren en sukuma wiki. We hebben voor de familie ook een jiko kunnen kopen waar ze op kan koken.
2.Miriam Akinyi Ameyo (44jr),alleenstaand met 4 zonen. Ook door haar ziekte is ze lange tijd niet in staat geweest om te werken. Nu ze medicatie krijgt gaat het beter en kan ze weer werken. Door jullie giften is ook zij kunnen starten met een eigen zaak en heeft ze ook geld gekregen voor voedsel (totaal 16000ksh).
3.Peter Tosh is een voormalige straatjongen die dankzij de rehabilitation in KUAP een opleiding in de catering heeft kunnen volgen. De werkeloosheid hier is echter groot zodat het hem niet lukt om werk te vinden. Hij zorgt voor zijn grootouders en hij is wees. k was onder de indruk van zijn levensverhaal en doorzettingsvermogen. Hij heeft 8000ksh ontvangen en heeft daarvan kookmaterialen gekocht en verkoopt nu Mandazi’s volgens een speciaal recept (met kaneel). Ze zijn erg lekker.
Lies en Jan Koolen, dhr. en mw. Van der Schoot, Jack en Toos Frenken, Maarten, Ilse en Mark, Miranda en Jan Stienen, Thijs en Maria Staals, mama en Wil en Mariette en Henri Korstjes, heel hartelijk dank voor jullie donatie.

De afgelopen weken ben ik flink op huizenjacht geweest omdat tot 3x toe spullen uit mijn huis waren gestolen. Helaas geen leuke ervaringen en iedere keer ben je toch teleurgesteld. Als muzungu heb je eenmaal meer te besteden en dat weten sommige mensen ook. Mijn buren vonden het verschrikkelijk en schaamde zich ook. VSO vond het ook beter dat ik ging verhuizen naar een veiligere plek dus ik moest weer gaan zoeken met hulp van mijn collega’s.Ik heb recent een leuk huisje kunnen vinden in Dunga. Dunga is een veilige plek wat er is maar een straat wat naar Dunga leidt. Mochten er dieven zijn dan worden die op de terugweg opgevangen door de mensen van de community. Mijn huis ligt in de buurt van het Victoriameer en is op 5 min. afstand van Kiboko bay :-). De plek is ook erg rustig wat voor mij ook weer goed is want mijn werk is erg intensief. Neemt niet weg dat ik mijn huisje in Nyalenda zal gaan missen. Vooral Eugine mijn buurvrouw en de vele kids uit de buurt.

De kids vinden het maar ook niks dat ik ga verhuizen. Iedere keer komen ze vragen of het al zover is want ze hebben hier geen tijdsbesef. Vorig weekend heb ik speciaal voor de kids daarom een afscheidsfeestje georganiseerd. 52 kids kwamen uiteindelijk terwijl ik ongeveer 25 kids had uitgenodigd. Gelukkig had ik 3 chocolade cakes gebakken en genoeg drinken en versnaperingen voor iedereen. Het feestje zou beginnen om 1 uur ’s middags maar om 11.30 ’s morgens kwamen veel kids al. Onder de mangoboom hebben we stoelen en een tafel geplaatst en ballonnen opgehangen. Uiteraard was er ook muziek dus het werd ook een echt feestje. Gelukkig was Peter er om te helpen en ook Eugine kwam na de kerkdienst ons helpen met het uitdelen van al dat lekkers. Sommige ouders stonden aan de poort te kijken maar het was een feestje voor de kids.
Als kado heb ik ze spelmaterialen gekocht waar ze nu samen mee kunnen spelen. Ieder subgroepje kreeg een spelmateriaal zoals een bal, bowlingset, emmertjes en schepjes of een groot springtouw. Ze kunnen nu ook een spelmateriaal lenen van een ander groepje. Kids zijn hier niet gewend om te delen want ze moeten vaak vechten om te overleven. Deze week kreeg ik van Lucy (9 jaar) te horen dat ze nu wel van elkaar lenen maar ze passen uiteraard goed op hun eigen spelmateriaal. Ik zal ze missen.

Op woendagavond had ik een afscheidsetentje met mijn buren. Ed een oud VSO’er van KUAP kwam ook langs en heeft zich nog goed vermaakt.Ed (uit Engeland) heeft voorheen in mijn huis gewoond dus hij zag nog enkele oude bekenden hier. Het werd nog een gezellige avond. We moesten nog even schuilen voor de regen maar daarna was de hemel weer vol met sterren :-).

Dit weekend hebben we weer een VSO overleg gehad in Kakamega forest. Toen ik vorig jaar hier aankwam waren er 5 VSO volunteers in West Kenia. Inmiddels is de groep uitgebreid naar 19 volunteers. Ons volgend overleg zal ergens anders zijn in West Kenia zodat we dan ook nieuwe plekken ontdekken. Er was dit keer ook een Nederlander bij, Bart uit Amsterdam. Gisteravond heb ik rondom het kampvuur weer eens een keer Nederlands kunnen spreken en over de bekende plekjes in Amsterdam. Over 4 weken ben ik er zelf met Caroline waar we neef Alex en Veronique gaan bezoeken.

Onze voorzitter Falguni vertrekt in januari naar India. Mijn collega’s hadden me al eerder gevraagd om de nieuwe voorzitter te worden van deze groep maar ik twijfelde. Mijn ervaringen met VSO Jitollee (Kenia) zijn ronduit negatief. Ze communiceren nauwelijks en je wordt meer als nummer behandeld dan als een professional. Ook weigeren ze me een motor bike te geven terwijl dit voor 2 andere VSO’ers in Kisumu geen probleem was. Ik moet dagelijk tussen de 8 en 20 km fietsen en in die hitte is dat vaker niet te doen. Mijn VSO-collega’s hebben ook veel last van hun werkwijze en dat heeft me doen besluiten om de nieuwe functie te accepteren. Ik zal 5 keer per jaar naar Nairobi moeten reizen voor nationale overleggen en voor de ICT (In Country Training), om nieuwe VSO’ers te informeren over mijn ervaringen in Kenia. 15 Januari 2010 zal mijn eerste overleg zijn.

Ondertussen hebben ik vele leuke en uitdagende belevenissen meegemaakt op het werk en in de liefde :-).Met Peter gaat alles goed.Hij kijkt er tegenop dat ik voor 3 weken naar Nederland ga maar hij weet dat ik het nodig heb. Ik mis mijn familie en vrienden en wil weer eens de kou voelen :-)

Ons child center wordt steeds bekender en we krijgen danook steeds meer clienten. De scholen hebben afgelopen week hun deuren gesloten waardoor onze child counsellors nu meer in de communities en in het centrum werken. We hebben voor december een programma gemaakt waardoor er iedere dag activiteiten plaatsvinden in het centrum.
Onze werkgroep fundraising is daarnaast ook intensief bezig want de grootste donor USAID zal volgend jaar juli stoppen met hun donaties. Ons project is totaal afhankelijk van hun donaties. De werkgroep is daarnaast een nieuwsbrief aan het maken voor alle geinteresseerden en mensen die voorheen ons project hebben gesponsord. We zijn ook met de Nederlandse belastingdienst bezig om als organisatie geregisteerd te worden als ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling). De donaties worden dan aftrekbaar voor de belasting.

Morgen start ik met een 5 daagse training voor head teachers in Psycho social support. Het zal een intensieve week worden. Zaterdag en zondag verhuizen naar Dunga en dan nog 1 week wachten om vervolgens naar Nederland af te reizen.Esther, mijn nicht, probeert via KLM extra bagage te regelen zodat ik spelmaterialen die we niet in Kenia kunnen krijgen, mee terug kan nemen naar Kenia maar tot nu toe heeft ze nog geen positief bericht ontvangen.Esther in ieder geval bedankt voor al je moeite!

Met Kevin gaat het ook goed. Hij woont nu sinds 1 maand bij zijn oom en tante samen met 7 andere kinderen. Hij is blij dat hij niet meer in het centrum woont maar mist het soms nog wel, wat ook heel normaal is. Hij is overgegaan naar klas 4 van de lagere school. Hij bezoekt me nog wekelijks maar geen hele dag meer. Hij ziet er goed uit.

Lieve mensen. Mijn mobiel nummer straks in Nederland zal zijn:
06-57191487.

Veel liefs en kwaheri
Christel