Karibu Nyambani in Kisumu
Door: Christel
Blijf op de hoogte en volg Christel
17 Januari 2010 | Kenia, Kisumu
Het is alweer een week geleden dat ik ben aangekomen in Kenia. Ik kijk terug op een fijne vakantie in Nederland met mijn familie en vrienden. Veel sneeuw, de kou, Kerst, Amsterdam met Alex, Caroline en Veronique, jullie bezoekjes en dagje sauna met Ellen en dagje met de kids.
Bij mijn aankomst in Kisumu werd ik opgewacht door collega’s die al op een afstand uitbundig aan het zwaaien waren. Het was een warm welkom en iedereen die ik kende kwam even langs in Dunga. Uiteindelijk om 22.30 uur heb ik maar gezegd dat ik nu toch echt moest gaan slapen want ik was KO. Gelukkig begrepen ze het.
Op maandag begon mijn eerste motorrijles bij rijschool AA. Ik was de enige vrouw en muzungu en we begonnen met de theorielessen. In Kenia rijden ze links en kennen ze veel voorrangregels niet. Het was een beetje verwarrend en ik leerde ook nieuwe verkeersborden, bijv. Een handkar geduwd door een persoon. Sommige borden moesten ook anders geïntepreteerd worden want op de weg geldt de wet van de sterksten. In Kisumu hebben ze nauwelijks een verkeersbord naast de weg staan.Ik denk dat er geen geld voor is. Op donderdag gingen we meer dan 100 km. toeren buiten Kisumu. Overal moest ik slalommen want de wegen op het platteland kennen meer kuilen dan vlakke wegen. Aan het einde van de rit waren al mijn beenspieren stijf en voelde ik mijn zitvlak nauwelijks :-).
Sarah en Margriet waren ook weer even op vakantie in Kenia en kwamen ‘like old times’ weer eten. Anna was ook uitgenodigd en het was weer een gezellige avond. De dames vertrekken volgend weekend weer maken plannen om in Oktober voor een half jaar terug te komen, net nog voor mijn vertrek.
In mijn eerste week in Kenia had ik op vrijdag en zaterdag al meteen een begrafenis. Edwina (26jr.), een van onze child counselors was die week ervoor overleden. Een dagelijkse realiteit hier. Het bezoek aan het mortuarium was erg heftig en ik zal dit niet weer doen. Alle collega’s, familieleden, vrienden en buurtgenoten komen naar het mortuarium om de kist naar buiten op het grasveld te begeleiden. De kist wordt dan geopend en iedereen staat om de kist heen. Daarna gingen we naar de kerk. Dat was op donderdag. Na de dienst in de kerk werd Edwina begeleid naar haar huis en de meeste collega’s bleven de hele nacht waken naast de kist. De dag was voor mij erg intensief waardoor ik besloot om naar huis te gaan om te relaxen. Op zaterdag was er weer een kerkdienst naast haar huis van 10.00-16.00 uur. We zijn toch maar iets later gegaan want het was de hele dag alleen maar zitten en wachten. Uiteindelijk is ze naast haar huis begraven wat hier traditie is.
Vandaag kwam Peter met zijn dochtertje even op ziekenbezoek want ik voel me niet lekker. Weer een antibioticakuur voor mijn blaas en mijn darmen maken veel lawaai en geven klachten. Waarschijnlijk heb ik morgenochtend mijn motorexamen dus ik moet even bekijken hoe ik me voel. Ellen jij ook veel beterschap en laat je maar goed verwennen door de boys.
Tijdens mijn bezoek aan Nederland heb ik verschillende donaties, speelgoed en verkleedkleren ontvangen voor de mensen en kids hier. Ik start morgenmiddag weer in het kindercentrum en dan ga ik voor jullie donaties ook weer aan de slag. Wiel Driessen, Gerty en Heinz Meuwissen, Chantine en Leon Bongers, Harry en Toos Bongers, Rildie van Osta, Familie Gielissen, Riek Govers, mama en Wil, fam. Ber Vranken, Esther en Henk Raafs, Toos en Jack Frenken, Tanja Caelers, Gerda Verbraak en collega’s, Fam. Jo Govers, Dianne Gevers, Jan en Miranda Stienen, Fam. Sauve, Mariette en Henri Corstjens, Ilse en Mark, Sylvia en Marcel Kuijpers hartelijk dank voor jullie giften!
Lieve mensen tot een volgende keer en hou me op de hoogte van jullie bezigheden in Nederland. Altijd leuk om te lezen.
Veel liefs Christel
Bij mijn aankomst in Kisumu werd ik opgewacht door collega’s die al op een afstand uitbundig aan het zwaaien waren. Het was een warm welkom en iedereen die ik kende kwam even langs in Dunga. Uiteindelijk om 22.30 uur heb ik maar gezegd dat ik nu toch echt moest gaan slapen want ik was KO. Gelukkig begrepen ze het.
Op maandag begon mijn eerste motorrijles bij rijschool AA. Ik was de enige vrouw en muzungu en we begonnen met de theorielessen. In Kenia rijden ze links en kennen ze veel voorrangregels niet. Het was een beetje verwarrend en ik leerde ook nieuwe verkeersborden, bijv. Een handkar geduwd door een persoon. Sommige borden moesten ook anders geïntepreteerd worden want op de weg geldt de wet van de sterksten. In Kisumu hebben ze nauwelijks een verkeersbord naast de weg staan.Ik denk dat er geen geld voor is. Op donderdag gingen we meer dan 100 km. toeren buiten Kisumu. Overal moest ik slalommen want de wegen op het platteland kennen meer kuilen dan vlakke wegen. Aan het einde van de rit waren al mijn beenspieren stijf en voelde ik mijn zitvlak nauwelijks :-).
Sarah en Margriet waren ook weer even op vakantie in Kenia en kwamen ‘like old times’ weer eten. Anna was ook uitgenodigd en het was weer een gezellige avond. De dames vertrekken volgend weekend weer maken plannen om in Oktober voor een half jaar terug te komen, net nog voor mijn vertrek.
In mijn eerste week in Kenia had ik op vrijdag en zaterdag al meteen een begrafenis. Edwina (26jr.), een van onze child counselors was die week ervoor overleden. Een dagelijkse realiteit hier. Het bezoek aan het mortuarium was erg heftig en ik zal dit niet weer doen. Alle collega’s, familieleden, vrienden en buurtgenoten komen naar het mortuarium om de kist naar buiten op het grasveld te begeleiden. De kist wordt dan geopend en iedereen staat om de kist heen. Daarna gingen we naar de kerk. Dat was op donderdag. Na de dienst in de kerk werd Edwina begeleid naar haar huis en de meeste collega’s bleven de hele nacht waken naast de kist. De dag was voor mij erg intensief waardoor ik besloot om naar huis te gaan om te relaxen. Op zaterdag was er weer een kerkdienst naast haar huis van 10.00-16.00 uur. We zijn toch maar iets later gegaan want het was de hele dag alleen maar zitten en wachten. Uiteindelijk is ze naast haar huis begraven wat hier traditie is.
Vandaag kwam Peter met zijn dochtertje even op ziekenbezoek want ik voel me niet lekker. Weer een antibioticakuur voor mijn blaas en mijn darmen maken veel lawaai en geven klachten. Waarschijnlijk heb ik morgenochtend mijn motorexamen dus ik moet even bekijken hoe ik me voel. Ellen jij ook veel beterschap en laat je maar goed verwennen door de boys.
Tijdens mijn bezoek aan Nederland heb ik verschillende donaties, speelgoed en verkleedkleren ontvangen voor de mensen en kids hier. Ik start morgenmiddag weer in het kindercentrum en dan ga ik voor jullie donaties ook weer aan de slag. Wiel Driessen, Gerty en Heinz Meuwissen, Chantine en Leon Bongers, Harry en Toos Bongers, Rildie van Osta, Familie Gielissen, Riek Govers, mama en Wil, fam. Ber Vranken, Esther en Henk Raafs, Toos en Jack Frenken, Tanja Caelers, Gerda Verbraak en collega’s, Fam. Jo Govers, Dianne Gevers, Jan en Miranda Stienen, Fam. Sauve, Mariette en Henri Corstjens, Ilse en Mark, Sylvia en Marcel Kuijpers hartelijk dank voor jullie giften!
Lieve mensen tot een volgende keer en hou me op de hoogte van jullie bezigheden in Nederland. Altijd leuk om te lezen.
Veel liefs Christel
-
17 Januari 2010 - 18:55
Gabrielle & Frans:
Wow Chris,
Jij ziet er gaaf uit op die motor! Kan me wel iets voorstellen van "het recht van de sterksten in het verkeer". Wees maar voorzichtig, je bent toch kwetsbaarder op zo'n motor.
Liefs Gabrielle
The Gambia -
17 Januari 2010 - 19:54
Karin Belle:
Lieve Christel,
Je zet die helm wel op hè? Je doet daar wel heel snel examen, even rijden en klaar. Dus echt goed opletten! Leuke foto's.
Chris, veel liefs en zorg goed voor jezelf.
Xxx Karin -
18 Januari 2010 - 08:54
Miranda:
He Christel,
Je ziet er wel stoer uit zeg zo op de motor, een echte motormuis.
Zo te lezen heb je weer veel meegemaakt de afgelopen weken en zie je weer al te goed de tegenstellingen van deze twee werelddelen.
Veel succes
Liefs Miranda en Ronald -
18 Januari 2010 - 11:58
Helen:
Heel veel beterschap meissie!!! Leuk om je weer gezien te hebben!
Kus Faya en Helen -
19 Januari 2010 - 13:12
Sarah En Margriet:
Hej lieve Chris,
Stoere foto op de motor! :) haha wij vonden het ook weer super gezellig en als van ouds! Tijd gaat veel te snel.. pfff! Heb je zin om vrijdag bij ons in Nyalenda te komen eten? Hoop dat je je snel weer beter gaat voelen.. Dikke knufs! -
19 Januari 2010 - 20:57
Esther En Henk:
goh christel krijgen we moter clubje in de buurt als je weer terug komt hihih. henk ,paul en van duersen hebben al uhn moter nu jij nog!zie dat de kabouter van daan goed terecht is gekomen super! -
01 Februari 2010 - 11:44
Leilani:
Hé die Chris!
Succes met je motorexamen! Zet hem op, muzungu!
Groetjes van Leilani
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
