Groen Kenia

Lieve vrienden en familie,

Dank jullie wel voor alle belletjes, SMS-jes, e-mails en reacties op mijn website. Het was onmogelijk om mijn verjaardag te vergeten dit jaar :-). Het valt nu wel weer mee om 40 te zijn ;-).

Het leven in Kenia blijft uitdagend, spannend en er is hier zoveel moois te zien. De afgelopen dagen was ik voor een overleg met MT van VSO nog in Nairobi maar de terugreis met de luxe matatu was als een tocht door een nationaal park. Momenteel is het overal zo groen en de dieren zoals de apen en zebra’s laten zich gemakkelijk spotten. De theeplantages in Kericho zijn een lust een om te zien. Overal tussen dat prachtige groen staan theeplukkers die hun dagelijkse werk doen. Het klimaat is momenteel ook wisselend. Een dag veel zon, de andere dag ook zon maar je voelt aan de zon dat dat het ’s avonds weer moet gaan regenen.
In Kisumu heeft het de laatste weken enorm geregend. Veel traditionele huizen gemaakt van modder en hout zijn daardoor ernstig beschadigd geraakt of onbewoonbaar geworden. Veel rivieren stromen over waardoor veel families dakloos zijn geworden. De muggen hebben nu vrij spel want overal zijn waterplassen. We hebben daardoor een flinke toename van malaria.

De prijzen voor groenten en fruit zijn ook enorm gestegen, soms 120%. Was voorheen 1 kg. Uien nog 60 ksh (ongeveer €0,55), nu is dit 150ksh. We hebben daardoor ook meer mensen die komen bedelen omdat ze wanhopig zijn. Mensen komen regelmatig naar ons child counseling centre omdat ze weten dat daar een muzungu (blanke) werkt. We hebben een aantal families weer kunnen helpen dankzij giften van jullie maar daarover later meer.

Ik heb in de maand april me vooral beziggehouden met het geven van trainingen, fondsen werving en evaluatie van memory boek. In de maand april waren de scholen weer dicht waardoor we weer een programma hadden ontwikkeld voor de kids en de ouders in ons child counseling centre. Steeds meer kids en ouders weten nu ons centrum te vinden wat een goed teken is. Ik begeleid zelf ook enkele kinderen en ouders om zo mijn eigen vaardigheden te onderhouden.
In de maand april heb ik een refresher training aan onze child counselors gegeven. Onderwerp was het maken van een counseling plan. Het blijft voor hun een uitdaging maar ze zijn gemotiveerd. Ik heb met plezier de training gegeven. Het is zo geweldig om te zien hoezeer ze professioneel gegroeid zijn dankzij hun eigen inzet en de trainingen. We hebben ook op verzoek van de MEO (Municipal Educational Officer), de baas van alle lagere scholen in Kisumu en omgeving, al haar inspecteuren getraind in ‘psycho social support for children’. Ze waren erg enthousiast over de training. Ik heb zelfs mijn eerste voorlichting en demonstratie 'condoom gebruik' mogen geven :-).
Het blijft uniek dat we nu niet alleen de inspecteuren van scholen maar ook de school directeuren, de PSS (psycho social support) leraren in scholen en onze child counselors hebben getraind. Dit alles ten behoeve van kinderen in scholen zodat ze nu ook psycho sociaal begeleid kunnen worden en dat betrokkenen begrijpen waarom dit belangrijk is voor kinderen.

Ik ben u ook meer actief in fondsenwerving omdat ons project binnenkort geen donor meer heeft. Het werven van fondsen is nieuw voor me maar ik begin het spel nu te begrijpen. Helaas door de financiële crisis is het bij veel internationale organisaties niet mogelijk om een verzoek voor sponsoring in te dienen. We richten ons daardoor nu meer op het bedrijfsleven, service clubs in Kisumu en individuele sponsoren.

Deze maand ben ik weer druk met het bezoeken van scholen en het evalueren van de memory boek. Memory boeken worden als technique gebruikt in het psycho sociaal begeleiden van kinderen. Kinderen waarvan een van de ouders, beide ouders of waarvan een van de ouder weet dat hij/zij komt te overlijden zijn onze doelgroep. We helpen ouders of familieleden en kinderen bij het schrijven van dit memory boek. Ouders kunnen per hoofdstuk iets vertellen over zichzelf, hun familie achtergrond, hun wensen voor hun kind en dingen die ze willen achterlaten voor het kind. Ouders kunnen ook een testament invullen zodat het kind volledig op de hoogte is van de bezittingen/eigendommen van zijn ouders. In de LUO cultuur wordt vaak het bezit van een kind afgenomen door familieleden zodra zijn ouders (vaak vader) komt te overlijden. Door de Memory boek wordt ook de communicatie tussen ouder en kind verbeterd. Momenteel ziet ons memory boek er saai en onvolledig eruit en is het veel te dik. Pagina’s worden niet gebruikt wat weer zonde is van het geld. Hopelijk kunnen we een nieuw, goedkoper en aantrekkelijker Memory boek maken zodat veel kids meer weten over hun (familie)achtergrond.

In April had ik wat vrije dagen met Pasen waardoor ik mijn collega Sid in Nanyuki ben gaan bezoeken. Nanyuki ligt naast Mount Kenia en ligt op 2000mtr. hoogte. Het was erg ‘koud’ in Nanyuki waardoor het voor deze ‘Kisumu lady’ soms afzien was. Ik ben niet meer gewend aan de kou. Ik heb een dag rond Mount Kenia gewandeld wat erg mooi was. Mijn plan is om Mount Kenia nog een keer te beklimmen maar dan voor 5 dagen. Ik moet dus nog een keer terugkomen.

Na mijn bezoek aan Nanyuki moest ik weer voor 3 dagen naar Nairobi voor een conferentie over ‘peer education and HIV/AIDS’ . Opmerkelijk was dat een organisatie een presentatie gaf over ‘Men who have sex with Men’. De aanwezigen waren geschokt, verontwaardigd en sommigen uiten publiekelijk hun afkeer. Velen konden zich niet voorstellen dat er homosexuelen waren in Kenia. Homesexualiteit is verboden en taboe hier in Kenia. Door de vragen en opmerkingen van sommige VSO-volunteers :) kregen we eindelijk de discussie die nodig was. Veel mensen reageerde na de discussie meer neutraler en begrepen de boodschap. Het was voor mij heel bijzonder dit mee te maken aangezien we in Nederland veel toleranter zijn met homosexuelen dan hier.

Na mijn bezoek aan Nairobi had ik een leuk uitje met 16 andere VSO-volunteers. We waren uitgenodigd voor 3 dagen in ‘Il Ngwesi Lodge’ waar een VSO-collega werkt. De lodge was opgezet door de Masai communitie en door fondsen van USAID konden ze deze luxe lodge bouwen. Alle inkomsten van deze lodge gaat terug naar de Masai communitie die het weer besteden aan schoolgeld, bouwen van waterputten en het onderhouden van de natuur. We hebben ook heerlijk kunnen zwemmen en het uitzicht was geweldig. In de avond was de hemel vol sterren en met alle natuurgeluiden werd dit een speciale plek voor me. ‘s Morgens als ik wakker werd had ik vanaf mijn bed een prachtig uitzicht over de vallei. Ook wanneer je een buiten douche nam was het uitzicht adembenemend.
In een lodge was ook een andere bezoeker aanwezig, een fotograaf, die me graag wilde fotograferen in Masai kleren. Ik heb twee uur model gestaan wat weer een leuke ervaring was. De foto’s worden nog naar me gestuurd. Het was voor iedereen erg moeilijk om afscheid te nemen van deze bijzondere plek. Ik ben in 2 dagen moeten terugreizen naar Kisumu want het was een lange afstand.

Afgelopen tijd hebben we weer families kunnen helpen. Soms ontvang ik e-mails van mensen die vragen wat we precies doen met de donaties. Samen met sr.Imilda van het project home based care worden de families in nood geïdentificeerd. De vrijwilligers van home based care bezoeken zieke mensen, meestal zieke HIV-positieve mensen, die ze dan verzorgen. Deze mensen zijn door hun ziek zijn niet meer in staat om te werken en verliezen daardoor al hun inkomsten. De kinderen in dat gezin lijden verschrikkelijk en raken ondervoed. Dagelijks kunnen de meeste families maar 1 maaltijd veroorloven (wat ugali= meelbal en groente). De zieke ouder kan niet goed zijn medicatie voor HIV innemen omdat de medicatie niet op nuchtere maag ingenomen mag worden. Wat moet je doen als er geen eten is?
Zodra de zieke aan het herstellen is van de complicaties van HIV/AIDS en onder medicatie is geeft homebased care 1x per maand een zak met 1 kg meel, olie, suiker, zeep, en waterzuiveringstabletten. Dit is echter voor de meeste families niet voldoende omdat de ouder(s) vaak al maandenlang ziek zijn. Daar komt jullie geld vervolgens in: we geven families voor 2 maanden geld voor voedsel en we bespreken over het starten van een eigen zaak zodat ze in staat zijn om hun eigen familie te onderhouden. De combinatie geld voor voedsel en het starten van een eigen zaak werkt nog het best anders zouden de mensen hun geld voor de zaak ‘opeten’ want ze hebben immers honger. De vrijwilligers van home based care en sr. Imilda helpen hun bij het kopen van de spullen voor de eigen zaak en doen ook meerdere malen een follow up nadien. We hebben zo al 40 families kunnen helpen die het bijna allemaal (op 1 na) goed doen. Sommigen verdienen nu zoveel dat ze zijn verhuisd naar een grotere, 2 kamer (traditionele) woning. In geval dat een familie in extreme armoede leeft, zoals slapen op de grond met kids, geen muskietennet, geen stoel/bank etc, kopen we ook een bed met matras en levert home based care de muskietennet. Ik bezoek nog regelmatig enkele gezinnen die door ons geholpen zijn en de impact is enorm in zo’n gezin. Ik ben altijd weer blij om mensen zo te zien groeien en te zien dat ze nu een andere toekomst hebben.

De families:
1.Consulata Apiyo (42jr.), weduwe met 4 kinderen: door haar ziekte was ze lange tijd niet in staat om te werken. Door donatie (13.100ksh) verkoopt ze momenteel groenten op de locale Jibolee markt in Kisumu en heeft ze voor 2 maanden voedsel ontvangen.
2.Vivian Angulu (37jr), alleenstaand zorgt voor 2 eigen kinderen en 2 weesjes. Ook door ziekte verloor ze haar eigen zaak. Door een donatie van 11.000ksh verkoopt ze nu weer groenten, fruit, eieren. Het gaat goed met Vivian.

Vorige maand hebben we een donatie gegeven aan Ruth Achieng (36jr) en haar 3 kids. Ruth is inmiddels gestart met haar eigen zaak. Ze is ontzettend dankbaar voor deze kans. Mary Akinyi (27jr) en haar echtgenoot Jospeh (45 jr) zijn inmiddels gestart met hun eigen zaak en het gaat goed. De foto’s staan in mijn album voor deze maand.
Lieve mensen dank jullie wel voor de donaties. In het bijzonder Leny v.d. Boom, Inge Bos, Jan en Miranda Stienen en mama en Wil.

Over een dikke maand komt Caroline naar Kenia en we gaan 3 weken rondtrekken in Kenia en Tanzania. Ik verheug me weer op bezoek uit Nederland, mijn eerste bezoek in 2010 :-).
Met Kevin gaat het heel goed. Hij is blij dat de school weer is begonnen. Hij komt nog iedere zaterdagmiddag me bezoeken in Dunga en dan afhankelijk van het weer gaan we zwemmen of doen we spellen. Hij is nu 14 jaar en eet zowat alles wat hij kan krijgen. Hij is een lieverd en zou het liefste bij me komen wonen, hier in Dunga.

In juni zal ik ook een beslissing nemen over mijn eigen toekomst. Mijn werkgever en VSO hebben gevraagd of ik mijn contract hier in Kenia wil verlengen. Ik weet het allemaal nog niet maar ik leef in twee werelden naar mijn gevoel. Ik laat het maar op me afkomen en wil vooral mijn hart volgen.


Veel liefs uit Kisumu, Kenia,
Christel xxx